Sevginin Gücü

Otobüs yolculari elinde beyaz bir baston tasiyan genç ve güzel kadinin
otobüse binisini içten gelen bir sempati ile izlediler.. Basamaklari
geçti. Bos oldugu söylenen koltugu el yordami ile buldu. Oturdu..
Çantasini kucagina aldi. Bastonu koltuga yasladi. 34 yasindaki Susan,
bir yildir görmüyordu. Bir yanlis teshis sonucu görmez olmus, birden
karanlik bir dünyanin içine düsmüstü. Öfke.. Kizginlik.. Kendine
acima.. Hayatta tek dayanagi artik kocasi Mark'ti.. Mark hava
kuvvetlerinde subaydi. Susan'i bütün kalbi ile seviyordu. Susan
gözlerini kaybedince, Mark karisinin içine düstügü umutsuzlugu hemen
farketmisti. Ona yeniden güç kazanmasi, kaybettigi kendine güvene
yeniden sahip olmasi için yardim etmeliydi. Susan gene kendi kendine
yeterli olduguna inanmali, kimseye bagimli olmadan yasayabilmeliydi.
Sonunda Susan'i isine dönmeye ikna etti. Peki ama evden ise nasil
gidecekti?.. Genelde otobüsle giderdi. Ama simdi koca kenti bir uçtan
ötekine tek basina geçmekten korkuyordu. Mark her sabah onu arabasi ile
ise birakmayi önerdi. Kendi isi tam aksi yönde oldugu halde..

Ilk günler Susan kendini rahat hissetti. Mark da, "Görmüyorum, artik
hiçbir ise yaramam" diyen karisini çalismaya baslattigi için mutluydu.
Ama bir süre sonra Mark islerin iyi gitmedigini farketti. Baskasina
bagimli yasamin Susan'i mutlu etmesi mümkün degildi. Ise eskiden oldugu
gibi kendi basina otobüsle gitmeliydi. Ama Susan hala o kadar hassas, o
kadar kirilgan, o kadar öfkeliydi ki.. Ne yapabilirdi?.. "Otobüs" lafi
agzindan çikar çikmaz, Susan öfkeyle haykirdi.. "Nasil yaparim?..
Görmüyor musun ben körüm!.. Nerde oldugumu nerden bilirim, nereye
gittigimi nasil anlarim.. Galiba sana agir gelmeye basladim, beni
basindan atmaya çalisiyorsun.." Duyduklari Mark'in kalbini fena halde
kirdi. Ama ne yapacagini biliyordu.. "Her sabah ve aksam otobüsünü
arabamla takip edecegim. Sen bu yolculugu tek basina yapmaya hazir
olana dek sürecek bu.." Tam iki hafta Mark, Susan'in otobüsünün
arkasindan gitti.. Iki hafta boyu karisina görme disindaki duyularini
nasil kullanacagini anlatti. Özellikle duymanin pek çok sorunu
çözecegini izah etti. Kulaklari ona nerede oldugunu söyleyebilirdi.
Yeni yasam tarzina alismasina yardimci olabilirdi. Otobüs söförü ile
ahbab olursa, hersey kolaylasir, söför hergün ona önde bir yer bile
ayirirdi.

Nihayet Susan, yolculugu tek basina yapmaya hazir oldugunu hissetti.
Pazartesi sabahi geldi.. Ayrilirken, otobüsünün geçici eskortu
kocasina, hayattaki en büyük dostuna sarildi.. Gözleri yasla doluydu
Susan'in.. Kocasina öyle tesekkürle doluydu ki.. Onun sabri, sadakati,
destegi ve sevgisiyle umutsuzluk uçurumundan nasil çikmis, nasil
yeniden hayata dönmüstü.. "Allahaismarladik" dedi kocasina ve uzun
zamandan beri ilk defa ters yönlerde yola çiktilar. Pazartesi.. Sali..
Çarsamba.. Hergün mükemmel geçti Susan için.. Kendini hiç bu kadar iyi
hissetmemisti. Yapiyordu.. Basariyordu.. Tek basina basariyordu.. Kendi
kendine gidip gelebiliyordu iste.. Cuma sabahi, Susan her günkü gibi
otobüse bindi.. Ofisinin karsisindaki durakta inerken bilet parasini
uzatti söföre..

"Sizi kiskaniyorum bayan" dedi, söför.. Susan söförün baskasina hitap
ettigini düsündü.. Bir körün gipta edilecek nesi olabilirdi ki?..
"Neyimi kiskaniyorsunuz benim" diye sordu söföre.. "Sizin kadar
sevilmek, sizin kadar sefkat ve sevgiyle korunmak çok hos bir duygu
olmali bayan" dedi söför.. "Nasil yani" dedi, Susan.. "Bir haftadir,
her sabah yakisikli bir subay kösede duruyor ve siz otobüsten inene
kadar izliyor. Yolu kazasiz geçmenize bakiyor, ofisinize girene kadar
oradan ayrilmiyor. Sonra size bir öpücük yolluyor, elini salliyor ve
yürüyüp gidiyor. Siz çok talihli bir kadinsiniz bayan.." Mutluluk göz
yaslari Susan'in yanaklarindan akmaya basladi. Ve birden hatirladi..
Mark'i hiç görmüyordu ama, bir haftadir yaninda oldugunu hem de öyle
kuvvetli hissediyordu ki.. Talihli, gerçekten çok talihli idi. Öyle bir
armagan vermisti ki ona hayat, görmekten daha degerliydi.. Bu armaganin
varligina inanmasi için görmesi gerekmiyordu. Sevginin aydinlatmayacagi
hiçbir karanlik yoktu çünkü..

saolasın sevgilime atarım artık