Senin Baban Bir Leylekti Yavrum

çatıya konmuştu bir bahar vakti
senin baban bir leylekti yavrum
adam gibi kılık kıyafet yoktu
üstü başı tüydü telekti yavrum

bilmemki nereden aklına esti
ansızın kapının ziline bastı
yatıya gelmişti bir akşam üstü
birazda yüzsüzdü yalaktı yavrum

insanın kovsaydım keşke dediği
ocakta haşladı mısır hediği
çorbayı içmedi başka yediği
biber turşusuydu kelekti yavrum

karnı doyunca kalkıp oturdu
peşi sıra beni yere yatırdı
gagasını vurup karnıma batırdı
her yanım kalburdu elekti yavrum

meraklanıp sordum benzim sararmış
öğrendim sonradan seni ararmış
onun için gözü böyle kararmış
kısaca bir miktar salaktı yavrum

birden hatırlayıp bacaya göz attı
geri döndü seni bana uzattı
ardından kanat çırpıp göçetti
senin baban bir leylekti yavrum