Hiç Bitmeyen Sen'ime

HİÇ BİTMEYEN SEN'İME

Seni anlıyorum,çünkü hayatta iyi ve doğru insanlarla karşılaşmak çok
zor.Sen de tedbirini almışın ama ben çok safım biliyo musun? Herşeyimi
paylaşırım...yeter ki bir insan bana değer versin.ben o'na sunarım tüm
gerçeklerimi...ve değer verdiğim insanlar da hayatımdan çok çabuk kopar
beni en çok üzen şey bu işte, bende mi hata var? Hayatın kendisinde mi?
yoksa biyerlerde aşılamıycak engeller mi mani oluyo bunlara?

O gün gelecek elbet... Bana mutluluk tohumları serpen hayat, elbet bir
gün meyvesini sunacak bana ve ben hepsini yemiycem o meyvelerin çünkü
beklemelerim onları bir anlık yaşamak için değil. Tadını çıkaracam
elbet ve her seferinde biraz ısırıcam mutluluk
meyvesinden...Çekirdeklerini de mutluluğa ihtiyacı olanların yüreğine

ekicem...Başka bir yürekte başka bir şehirde başka zamanlarda yeşerip tekrar meyve versinler diye...

Yazacak o kadar çok şey var ki güzel dost...

Yazdıkça yazmak düşündükçe düşünmek sevdikçe sevmek rüzgarları
fısıldıyor bana doğru...ama bi yerlerde durmayı bilmeliyiz di mi? Zaten
hayatın en zor olan yönü bu değil mi? Bir hayalinden etmese seni?
Gerçeklerini hemen saplıyor beynimize bir kurşun gibi...Öldürmese bile
acısını çok derinde hisssediyoruz kaybettiğimiz hayallerin içindeki
değerlerin...







Sen güzel insan!

kaybetmek olmasın hiç yaşamında

olmasın mutsuzluklar

olmasın karanlıklar

solmasın hiç sana sunulan güller

kurumasın teninde sakladığın yapraklar

bitmesin hayallerin.

ulaşamasın sana

kötülük.

ıslanmasın hiç gözlerin

dokunmasın sana

hüzün

ve sen güzel insan!

beklediğin zaman

hep daha güzelini getirsin sana

bitmesini istemediğin güzelliklerin...







Ayrılıkları sevmem ve hiçbir ayrılık kayıp değildir benim için çünkü kazandırdıkları ilgilendirir beni!

Senle ayrılmayı düşünmedim çünkü seni kazanmak için çok daha fazla
çalışmam savaşmam gerek biliyorum ama sende bitmiş isem; yapacak birşey
yoktur o zaman! yeni bir beni sana sunmaktan başka....

merhaba güzel insan....